vrijdag 9 november 2012

Recensie; Nooit geschreven brief aan mijn vader

Nooit geschreven brief aan mijn vader
Karima Ouchan en Fenneke Reysoo hebben samen een prachtig boek geschreven. Het gaat over het leven van Karima. In het jaar 2000 heeft dit boek een Jenny Smelik-IBBY-prijs gewonnen. Karima  heeft een lastige jeugd gehad en wil met dit boek iets betekenen voor meiden die in dezelfde situatie terecht zijn gekomen. Zij moeten niet denken dat ze er alleen voor staan. Doordat het een echt gebeurd verhaal is, waren mijn verwachtingen erg hoog. Mijn verwachtingen zijn uitgekomen ook.
Het is een autobiografisch verhaal van Karima Ouchan. Als 7-jarig meisje verhuist ze samen met haar ouders en broertjes van Noord-Marokko naar Nederland. Wanneer ze in Nederland zijn, lijkt het alsof haar vader niet meer haar vader is. Hij mishandelt haar. Karima’s moeder kan niet meer tegen het agressieve gedrag van haar man en wordt door hem naar Marokko gestuurd. Karima heeft veel problemen thuis en wanneer er een stiefmoeder bij komt, kan ze er niet meer tegen en loopt weg. Omdat haar vader Karima niet meer in hand kan houden, ontvoert hij haar naar Marokko. Ze wordt behandeld als een gevangene en komt een paar jaar het huis niet uit. De familie van haar vader onderdrukt haar. Ze gaat stuk van binnen, maar probeert er toch in te geloven dat ze uit dit leven zal komen. Na twaalf jaar heeft ze haar vader eindelijk overgehaald en gaat ze als een 27-jarige vrouw naar Nederland.
Ik vind het een interessant boek, omdat het situaties zijn waar je niet makkelijk in komt. Je hoort het van buiten wel, maar weet nooit hoe het eigenlijk in elkaar zit. Door dit boek ben ik ervan bewust dat het wel heel erg is wat sommige meiden meemaken en dat het totaal niet meevalt. Ik vond het erg aangrijpend, omdat ze haar hoop niet verloor ondanks alle mishandelingen. Niet alleen zij werd mishandeld, maar ook haar broertjes en (stief)moeder. Het werd gedetailleerd beschreven in het boek. Wat toch een beetje onbegrijpelijk is, is dat Karima een goede band blijft hebben met haar vader, ook al wordt ze in elkaar geslagen. Ze blijft haar vader respecteren. Het boek is vlot te lezen en is niet moeilijk verwoord.
 Iedereen zou dit boek moeten lezen, omdat je er van bewust wordt hoe zwaar mensen het kunnen hebben. Door dit boek leer je de dingen die je hebt en je leven te waarderen, omdat men over het algemeen snel klaagt. Dit boek heeft me heel erg aangegrepen, omdat de mishandelingen vooral erg gedetailleerd werden beschreven. Het boek is eigenlijk één lange brief. Je leeft heel eigenlijk met de ik-persoon mee. Ik raad het zeker aan.
Karima Ouchan samen met Fenneke Reysoo; Nooit geschreven brief aan mijn vader, 138 pagina’s, Amsterdam, uitgeverij Bulaaq, 2004 (eerste druk 1999).
Merve Hasdemir, 9 november 2012

Arthur uitwerkingen (staat ook op schrijfblog)

1.1 500 tot 1500, Barbaren, mensen die ruig waren, aten alles met handen. 1453, val van de byzantijnse rijk.

1.2 Karelroman: de stof gaat meestal terug op een historische figuur, strijd en brute kracht worden verheerlijkt, de vrouw speelt een ondergeschikte rol en wordt soms ruw behandeld en de trouw is zeer belangrijk.
Arthurroman: ze spelen zich af rondom de koning Arthur en zijn ridders, de sfeer is wonderlijk en sprookjesachtig, list en sluwheid belangrijk naast dapperheid en gevechtskracht en de vrouw staat op een voetstuk en de ridder is haar dienstknecht.

1.3 Volgens het verhaal hield koning Artur met Pinksteren een zeer belangrijke hofdag in Kardeloet. Nooit zag men een dergelijk festijn. De koning en de koningin droegen hun kroon. Vele dappere en voortreffelijke ridders waren toen naar het hof gekomen. De koning had vijfhonderd paar mantels en kleren laten maken van rood fluweel en scharlaken. Die waren allemaal afgezet met wit hermelijnenbont en gevoerd met blauwe zijde. Ridders en jonkvrouwen hadden die dure, kostbare kleren gekregen en aangetrokken.
De koning ging naar de mis, vergezeld door wel 5000 uitstekende ridders. Erec en Idier liepen voor de koning uit met twee gouden staven: zij moesten opdringerige mensen op een afstand houden.



2.1 Monniken waren in de Middeleeuwen de makers van boeken. De uitdrukking monnikenwerk betekent dat je veel geduld moet hebben om iets te verrichten. Dat gold ook voor het maken van een boek; dat vergde heel wat geduld omdat alles met de hand gebeurde.

2.2 ?

3.1 Middeleeuwse boeken werden geschreven op perkament. Dat was kostbaar. Vandaar dat er zuinig mee werd omgesprongen en een kopiist niet meer perkament gebruikte dan noodzakelijk was. Bovendien werd een boek in opdracht gemaakt. De opdrachtgever wist wel om welk boek het ging; hij had daarvoor geen titelpagina nodig. Daarnaast waren er voor de komst van de boekdrukkunst weinig boeken. Door de boekdrukkunst veranderde dit; het aanbod van boeken steeg. Om reclame te maken voor een boek - en de mogelijke koper een idee te geven waar het boek overging - gebruikten drukkers voortaan de titelpagina.

3.2 Een boek werd met de hand geschreven, zowel de tekst als eventuele illustraties. Ook al kopieerde een kopiist twee keer dezelfde tekst, dan nog was zijn handschrift niet helemaal identiek. Bovendien had de opdrachtgever inspraak bij de productie van een boek. Ook om deze reden zag dezelfde tekst er nooit precies hetzelfde uit.

3.3 Vers 1, "ons vertelt die avonture", geeft aan dat het verhaal hardop werd voorgelezen.

4.1 hoffelijkheid, macht, bescheiden persoon, hij was degene die volgens Merlijn een ‘balans’ was tussen het oude religie en christendom. Arthur had een ronde tafel gekregen van vader van Guinevere als huwelijkscadeau.

4.2 De Kelten waren de oorspronkelijke inwoners van Groot-Brittannië. Zij stonden bekend als zeer goede vertellers en hebben ook talloze verhalen over koning Artur, hun koning verteld.


4.3 Mondeling

5.1  Over het leven van de Franse schrijver en dichter Chrétien de Troyes is niet heel veel bekend. In elk geval was hij als hofdichter in dienst van Maria, hertogin van Champagne; zijn laatste levensjaren schijnt hij te hebben doorgebracht aan het hof van Filips van de Elzas, graaf van Vlaanderen, die hem stof leverde voor zijn Graalroman. Vermoedelijk heeft hij reizen gemaakt in Engeland en hij moet de letterkunde van zijn tijd goed hebben gekend. Zijn literaire loopbaan viel tussen 1164 en 1190. Hij schreef vijf knap gecomponeerde Arturromans: Érec et Énide, Cligès, Lancelot of Le chevalier à la charrette, Yvain of Le chevalier au lion en Perceval of Le conte du graal, dat onvoltooid is gebleven. Zijn romans zijn vanaf het begin van de 13e eeuw vertaald en nagevolgd.

5.2 ?


5.4 Een Arturroman bevat veel stereotiepe elementen. Als lezer weet je dan wat je van zo'n tekst kunt verwachten. Ook detectives, thrillers en doktersromans hebben steeds dezelfde ingrediënten en vaak een voorspelbare afloop.

5.5a  De kleding van de aanwezigen is prachtig; Voor het eten worden de handen gewassen; Het eten wordt keurig opgediend; De ridders en jonkvrouwen gaan beschaafd met elkaar om.

5.5b Artur houdt een hofdag tijdens Pinksteren; Er zijn talloze, 5000 wordt genoemd, ridders aanwezig op die hofdag; De dag verloopt voorspoedig: er wordt geconverseerd, de mis bijgewoond en gedronken en gegeten; Plotseling komt er een avontuur van buiten: er verschijnt een bode aan het hof om te vertellen dat Tristan en Isolde zijn gestorven. Vervolgens trekken Artur en zijn ridders eropuit om de begrafenis bij te wonen.

5.6a Ferguut begrijpt niet dat Galiene verliefd op hem is. Haar beeldspraak van het hart om dat aan hem duidelijk te maken begrijpt hij niet: hij denkt dat haar hart werkelijk kwijt is en denkt dat Galiene een spelletje met hem speelt.

5.6b Nee, Ferguut is geen hoofse ridder. Hij begrijpt de hoofse conversatie, die bol staat van figuurlijk taalgebruik, niet. Hij weet ook niet wat hoofse liefde is omdat hij Galiene afwijst en liever gaat vechten. Het was ongepast als ridder een dame een dienst te weigeren.

5.7 ?

5.8. In de Graalromans wordt een christelijk ridderschap als ideaal voorgesteld. Die nieuwe ridderideaal heeft te maken met de opkomst van de kruistochten (vanaf de 11e eeuw). In zo'n kruistocht trekken christelijke ridders ten strijde tegen de vijanden van het christendom met als doel het heroveren van het Heilige Land.

6.1 Bij Artur staat de tafel voor gelijkheid. Een huidig rondetafelconferentie wil zeggen dat alle deelnemers aan die vergadering gelijk zijn. Er zit, omdat de tafel rond is, bijvoorbeeld niemand aan het hoofd van de tafel.